Cykl o niezwyciężonym Bondzie, najbardziej popularnym
agencie świata zna chyba każdy. Nie chce mi się wierzyć
także w to, iż najmłodsze pokolenie, nigdy nie słyszało o
''niezniszczalnym'' 007.
Jak wiadomo, taka seria, musiała się doczekać wersji w
innych gatunkach. I dlatego też, choć Smart czy English
''bondami'' nie są, to stworzono z tych panów tajnych agentów
w wersji, ''ubaw dla widza''. Oczywiście skutek jest różny, ale
nie można wymienionym bohaterom zarzucić braku
fajtłapowatej ofiarności i sympatii do nich samych. No i
czasem można się z nich nawet pośmiać. A więc jeżeli
wypuszczono parodie o superszpiegu, czemu by nie
wykreować ''bonda'' z myślą o nieco młodszej widowni? I ten
film jest tego żywym dowodem.
Pewnie niejeden małolat marzył choć raz o tym, aby ratować
świat przed złem, mając u boku piękną koleżankę :) Alex
Rider właśnie z takiego zwykłego (lub nie do końca
zwykłego?) chłopaka, staje się kimś ważnym i wyjątkowym.
Znaczy się, taki był zapewne zamiar twórców, aby tak się
stało, bo w praktyce wygląda to trochę inaczej.
Pan Blunt, szef nad szefy, groteskowa postać filmu, niestety
rzuca go na głębokie wody, gdzie wokół pływają piranie, a
pośrodku ''łowcą'' jest rekin (chociaż raczej niemożliwy
zestaw) i ... zostawia go na pastwę losu. A więc już Alex do
najważniejszych nie należy jak widać. Taki jest przynajmniej
odbiór tego co ukazuje się mym oczom.
Fabuła oczywiście na poziomie 12-15 latków, bo to główna
grupa docelowa, co nie znaczy, że nie można oglądnąć tego
filmiku mając więcej wiosen czy też na przykład w rodzinnym
gronie. Trzeba tylko odpowiednio przymrużyć oczy i ... i ja tak
zrobiłem, lecz nie do końca to chyba pomogło w końcowej
ocenie. Po pierwszej połowie, nawet niezłej, część odsłona,
to już cała masa niepotrzebnych przegięć w fabule.
Aktorsko Pettyfer nawet daje radę w porównaniu z innymi
rolami z jego udziałem, które miałem okazję widzieć. Reszta
''drużyny'' z planu, prezentuje się na przeciętnym poziomie, ale
są i tacy, którzy delikatnie irytują. Mówię na przykład o Rourke.
Jego zachowanie i ubiór to żadna ekstrawagancja i
wyrafinowanie, a bardziej brak dobrego smaku i głupota. Na
prawdę nic szczególnego. A i jeszcze Alicia Silverstone,
biegająca po planie ze skwaszoną miną, jakby ją coś
uwierało w ... tyłku :)
Jeżeli chodzi o przekaz, czyli formę dialogów i obrazu, jest już
nieco lepiej. Twórcy nie silili się za bardzo na jeszcze jedną
komedię o agencie, a bardziej nastawili się na przygodę.
Dlatego też wyszło to filmowi na lepsze. Teksty bywają często
oklepane i takie oczywiste, ale nie męczą słuchu. Zresztą tak
samo jak urozmaicona ścieżka dźwiękowa, będąca tutaj
mocną stroną. Kawałek grupy Gorillaz ''Feel good Inc.'', utwór
Paula Oakenfolda ''Ready Steady go'', czy nuta Tranzsluzent -
''Blame'' to strzały w 10. Wysokiej półki sięgnął tutaj również
dźwięk. Lecz najmocniejszą stroną poza akcją oczywiście,
jest montaż scen. Prawie niezauważalne jest podstawianie
statystów czy kaskaderów w fragmentach pościgów, bijatyk i
strzelanin. Ogromne brawa należą się zarówno uczestnikom
''zza pleców'' jak i osobom czuwającym nad jakże ważnymi
szczegółami. Widać więc, że technicznie jak na film familijny,
twórcy podeszli do tematu bardzo profesjonalnie i
odpowiedzialnie.
Reasumując przygody młodzika Alexa Ridera i ratowanie
dziesiątek tysięcy swoich rówieśników, całość chociaż grubo
przegięta i banalna, to raczej nieszkodliwa. Pewne jest za to
jedno. Nie tylko Alex Pettyfer, ale także inni aktorzy, takimi
właśnie rolami pozyskują sobie masę wielbicielek na całym
świecie i ogromną popularność. No w sumie od czegoś
trzeba zacząć. Z jakim skutkiem uwodzenie widza im
wychodzi, to już odmienny temat. Mnie ''Alex Rider'' zaczarował
maksymalnie na 5/10.
Pozdrawiam